به گزارش عصر تجارت، در سال‌های اخیر، مسئله مهریه‌های سنگین همواره یکی از موضوعات پرچالش در حوزه حقوق خانواده بوده و حالا با ورود قانون مالیات بر مهریه‌های بالای ۱۴ سکه، این موضوع رنگ و بویی مالی نیز به خود گرفته است.
بر اساس اصلاحات جدید در قانون مالیات‌های مستقیم، از این پس مهریه‌هایی که تعداد آن‌ها از ۱۴ سکه طلا فراتر می‌رود، مشمول مالیات می‌شوند. این تغییر قانونی با هدف شفاف‌سازی مالی، جلوگیری از صوری شدن قراردادهای ازدواج و کنترل مهریه‌های نامتعارف اجرایی شده، اما با واکنش‌های مختلفی از سوی جامعه و حقوقدانان همراه بوده است.
جزئیات مالیاتی چگونه است؟
در این قانون، میزان مالیات به صورت پلکانی تعریف شده است:
-
تا سقف ۱۴ سکه: معاف از مالیات
-
بین ۱۵ تا ۱۰۰ سکه: ۱.۱ درصد از ارزش کل مهریه
-
بین ۱۰۱ تا ۲۰۰ سکه: ۲ درصد از کل ارزش
-
بیش از ۲۰۰ سکه: ۱۵ درصد مالیات بر ارزش کل مهریه
به عنوان نمونه، اگر مهریه زنی ۳۰۰ سکه طلا ثبت شده باشد و هر سکه در بازار سال ۱۴۰۴ معادل ۷۰ میلیون تومان ارزش‌گذاری شود، ارزش کل مهریه ۲۱ میلیارد تومان خواهد بود. در این حالت، میزان مالیات تعلق‌گرفته برابر با ۱۵ درصد از این رقم، یعنی حدود ۳ میلیارد و ۱۵۰ میلیون تومان است.
نظرات کارشناسان حقوقی
محمدی، وکیل پایه یک دادگستری، در گفتگو با خبرنگار ما بیان کرد: «در شرایطی که اقتصاد کشور نیازمند شفاف‌سازی و مبارزه با جریان‌های غیرشفاف مالی است، این قانون می‌تواند یک ابزار کارآمد تلقی شود. با این حال، اجرای آن نیازمند چارچوب مشخصی است که هم حقوق زوجه را حفظ کند و هم بار مالی ناعادلانه‌ای را تحمیل نکند.»
وی تاکید کرد که مهریه از دیدگاه شرعی و قانونی، یک حق مسلم برای زن محسوب می‌شود و وضع مالیات نباید مانع از تحقق این حق یا پرداخت آن توسط زوج شود.
آیا این قانون مهریه‌های سنگین را کاهش می‌دهد؟
به گفته محمدی، تصویب و اجرای چنین قانونی می‌تواند تا حدودی افراد را در هنگام تعیین مهریه به احتیاط بیشتر وادارد. اما در نهایت، مهریه باید بر پایه توافق طرفین و متناسب با شرایط خانوادگی و اجتماعی تعیین شود، نه صرفاً تحت فشار قوانین مالیاتی.
نیاز به اطلاع‌رسانی گسترده
با توجه به حساسیت این موضوع، کارشناسان معتقدند که موفقیت اجرای چنین قانونی وابسته به آموزش و آگاهی‌رسانی درست به مردم است. اگر دولت بتواند همراهی نهادهای فرهنگی و حقوقی را در این زمینه جلب کند، این طرح می‌تواند علاوه بر کنترل مهریه‌های صوری، به کاهش اختلافات خانوادگی و شفاف‌سازی دارایی‌های مالی نیز کمک کند.
