به گزارش عصر تجارت، اصلی‌ترین دلیل وجود مشکل اسکان و مسکن در کشور ما، به عدم اجرای صحیح آمایش سرزمین و متمرکز شدن امکانات در پایتخت و کلان‌شهرها برمی‌گردد. این مسئله باعث شده که بخش بزرگی از جمعیت ایران که در دهه‌های گذشته ساکن شهرستان‌ها و روستاها بودند، برای داشتن شرایط زندگی بهتر و استفاده از امکانات، مجبور به مهاجرت به شهرها شوند تا بتوانند کار پیدا کرده و درآمد داشته باشند.
تمرکز جمعیت و هجوم عظیم به شهرها، باعث شده که عرضه و تقاضای زمین در بافت شهری با مشکل مواجه شود. متاسفانه همیشه تقاضا بیشتر از عرضه بوده است. این کمبود عرضه زمین موجب رشد سنگین قیمت مسکن شده است و در یک سال گذشته، شاهد رکود تورمی در بازار مسکن بودیم.
از یک طرف، تعادل توان خرید مردم به عنوان مصرف‌کنندگان با قیمت مسکن به هم خورده و کاهش توان خرید باعث ایجاد رکود در معاملات شده اما صرفاً رکود نداریم؛ بازار مسکن دچار رکود تورمی است. با تورم حدوداً ۴۰ درصدی، نهادهای تولید، دستمزدها و قیمت مصالح بالا می‌روند، لذا بخش مسکن در کشور با مشکل روبه‌رو می‌شود.
با توجه به اینکه حدود ۳۰ تا ۳۵ درصد GDP کشور ما به بخش مسکن مربوط است، این رکود در بخش مسکن باعث معضلات زیادی در اقتصاد کشور می‌شود و بسیاری از صنایع نیز از این رکود آسیب می‌بینند. بسیاری از صنایع دخل و خرج‌شان با هم نمی‌خواند و دچار تبعات منفی می‌شوند.
با توجه به توسعه تجارت الکترونیک و فروشگاه‌های اینترنتی و همچنین تضمین‌های پس گرفتن اجناس در خرید اینترنتی، دغدغه‌های معیشتی مردم باعث شده که خرید به شکل اینترنتی را به خرید حضوری ترجیح دهند. همچنین این تغییر رفتار مصرف‌کنندگان باعث شده که املاک تجاری هم‌پای مسکن رشد نکنند و به مرور این شرایط به ضرر املاک تجاری تشدید می‌شود. املاک تجاری دیگر برای سازندگان جذابیت قبل را ندارند.
یکی از نکات مهمی که باید به آن توجه کنیم، عدم رشد درآمدها و بزرگ نشدن اقتصاد است. این مسائل باعث می‌شود که سال آینده همچنان شاهد رکود تورمی در بخش مسکن باشیم.
اصلی‌ترین دلیل مشکلات مسکن، گرانی زمین و عدم وجود بافت شهری کافی برای اسکان جمعیت کثیری از مردم است. این مسائل مشکلات بزرگی را به‌وجود آورده‌اند و تنها راه‌حل آن، بزرگ شدن اقتصاد کشور است.
راه‌حل‌های بزرگ شدن اقتصاد کشور نیز مشخص است: اجرای آمایش سرزمین به‌گونه‌ای که امکانات مناسب و جذابیت‌های لازم برای ساکنین شهرستان‌ها و روستاها متناسب با محل سکونت‌شان ارائه شود. این کار می‌تواند منجر به مهاجرت معکوس و کاهش فشار بر شهرهای بزرگ شود.
