عصر تجارت – سیدرضا علوی: به اعتقاد بسیاری از کارشناسان، روند تحولات اقتصادی ایران در سالهای اخیر، به خصوص پس از شروع تحریمهای ظالمانه به گونهای است که در شرایط کنونی کمترین مراودات اقتصادی با بازارهای جهانی صورت میگیرد.
هرچند محدودیتهای موجود آسیبهای جدی به بخش واقعی اقتصاد، بهویژه در حوزه تکنولوژی، تولید و بروزرسانی دانش صنایع وارد کرده است، اما در برخی موارد مزیتهای نسبی نیز نصیب اقتصاد ایران شده است؛
به طور مثال در دوران فراگیری پاندمی کرونا و تأثیرپذیری اقتصاد جهانی از آن و آسیب شدید بسیاری از صنایع و خدمات بینالمللی، اقتصاد ایران به دلیل انزوای نسبی، نوسان کمتری را نسبت به دیگر کشورها شاهد بود.
همچنین محدودیتهای خرید و واردات در بسیاری از صنایع، فعالان صنعت را به اجبار به سمت ساخت بخشی از تجهیزات کشانده و نوعی از خودکفایی را رقم زده است، اما در بازار سرمایه وضعیت به گونهای است که تاثیرات بازارهای جهانی با سرعت بیشتری در نوسانات سهام شرکتها، تاثیرگذار است.
شاید دلیل آن را بتوان در نوع قیمت گذاری شرکتها و ارتباط مستقیم آن با بازارهای جهانی دانست.
به هرصورت بیش از 70 درصد از شرکتهای فعال در بازار سرمایه ایران به طور مستقیم و یا غیرمستقیم، به دلیل قیمت گذاری محصول نهایی و یا مواد اولیه مصرفی با نرخهای جهانی ارتباطی مستقیم دارند.
افزایش قیمت بسیاری از محصولات میتواند سود شرکتها را تحت تاثیر بسزایی قرار دهد؛ همانطور که افزایش مواد اولیه نیز میتواند موجب کاهش حاشیه سود شرکتها شده و کاهش سود خالص آنان را رقم بزند.
البته که این روزها به دلیل قیمت گذاریهای دستوری، این اتفاق معمولا با یک تأخیر زمانی آثار خود را بر روی صورتهای مالی شرکتها نمایان میکند.
در نهایت، تغییرات این پارامترها، تاثیر خود را بر روی سودآوری شرکتها نشان خواهد داد؛ از این رو برای سرمایه گذاری در یک افق میان مدت نگاه ویژه به آینده تحولات بازارهای جهانی، خصوصا متغیرهای اثرگذار در اقتصاد کشورهایی مثل چین و آمریکا مانند نرخ تورم، بهره و اشتغال و سایر شاخصهای اقتصادی و همچنین نتایج تحولات کلان سیاسی تاثیرگذار بر حوزه اقتصاد، مانند انتخابات پیشروی آمریکا، میتواند مسیر راه درستی را مقابل سرمایهگذاران قرار دهد.